بنویس او..بخوان تو...

به نام توکه اویی..

اوغایب است،نه چون این جانیست،چون کسی این جانیست..

اوغایب است،نه چون این جانیست،چون جزاونیست..

اوغایب است،نه چون این جانیست،چون همه جاست..

اوغایب است،ازفرط حضور..

اصلا

اوغایب است،چون غایب نیست..

پس ازچیست که نه غایبش می دانیم،نه حاضرش می بینیم؟

آی رفیق!

خطای ماکدام بودآیا؟

شاید،

خطای مااین بودکه فریب قواعددستورزبانمان راخوردیم..

خطای مااین بودکه پنداشتیم اوهمان سوم شخص غایب است ومن،اول شخص حاضر..

  خطای مااین بودکه ندانستیم او،"او" نیست..

خطای ما این بودکه گمان بردیم غایب رانمیتوان مخاطب داشت..

خطای ما این بودکه "او" را"تو" نخواندیم..

خطای ما این بودکه فقط ازاوخواندیم وهیچ گاه اورا نخواندیم..

خطای ما این بودکه نوشتیم او،ولی نخواندیم،تو..

خطای ما این بودکه باورنکردیم ازخطای مامی گذرد

پس

بنویس:او...  بخوان:تو...

ویادت باشد،جزاونیست،نه من،نه تو..

(بنویس او،بخوان تو/علی اکبربقایی)