زن و مرد از راهی می رفتند، ماموران آنها را دیدند وآنها را خواستند!
پرسیدند شما چه نسبتی با هم دارید؟
زن و مرد جواب دادند زن و شوهریم
ماموران مدرک خواستند،
زن و مرد گفتند نداریم !
ماموران گفتند چگونه باور کنیم که شما زن و شوهرید ؟!
زن و مرد گفتند برای ثابت کردن این امرنشانه های فراوانی داریم … !
اول اینکه آن افرادی که شما می گویید دست در دست هم می روند،
ما دستهایمان از هم جداست!
دوم، آنها هنگام راه رفتن و صحبت کردن به هم نگاه می کنند،
ما رویمان به طرف دیگریست!
سوم آنکه آنها هنگام صحبت کردن و راه رفتن،با هم با احساس حرف می زنند،
ما احساسی به هم نداریم!
چهارم آنکه آنها با هم بگو بخند می کنند،
می بینید که، ما غمگینیم!
پنجم، آنها چسبیده به هم راه می روند،
اما یکی از ما جلوتر از دیگری می رود!
ششم آنکه آنها هنگام با هم بودن کیکی، بستنی ای، چیزی می خورند،
ما هیچ نمی خوریم!
هفتم، آنها هنگام با هم بودن بهترین لباسهایشان را می پوشند،
ما لباسهای کهنه تنمان است.. !
هشتم، …
ماموران گفتند
خیلی خوب،
بروید،
بروید،..
فقط بروید
واقعا چرا این جوریه؟
چرا قبل از ازدواج خیلی ها هم دیگه رو می پرستن ولی بعد از
ازدواج حاضر نیسن روی هم دیگه رو ببینن........
نسل ما داره کاری می کنه که عشق در لغت نامه های افراد آینده
به پوچی تلقی بشه...
سلام.متاسفانه این موضوع توی خیلی ازخونواده هاوجود داره.به نظرمن اگرعشقمونم خدایی باشه قضیه حله
من فک کنم یکی ازدلایلش این باشه که عشقشون تبدیل میشه به عادت وعادت،تکراری بودن روبه وجودمیاره.من چندتاجمله مینویسم که همچین بی ربط باموضوع نیس کمی تامل بدنیس:
دنیاپرازآدمای خوبه؛اگرنمی تونی یکیش روپیداکنی،یکیش باش.
حس قشنگی است ...بودن انسان هایی که به یک چشم برهم زدن دلت راپرازحس زیبای به پروازدرآمدن؛می کنند...
لعنتی!(بلانسبت بچه ها)دل من به چیزهایی پایبنداست که تو اصلانمی فهمی...!!!
ودرآخر...
Love dosen't need tobe perfect
it just needs tobe true
خیلی زیبا بود.به خصوص جمله اول .....دنیا پر از آدمای خوبه اگر نمی تونی یکیش رو پیدا کنی ،یکیش باش....مرسی از شما
اینجوریام نیس. من مطمئنم نویسنده این متن یه خانوم بوده.
بعد ازدواج این موضوعا حل میشه شما بیست و چهار ساعت به جای چن دقیقه قدم زدن وقت داری برا ابراز محبت و اینکه بعد ازدواج عشق تو خونواده تعریف میشه و شکلش عوض میشه و پخته میشه و زیبا ترین تصویر دنیا و نهایت عشق تصویر یه زنه که داره تمام وجودش و تو غذایی که برا خونواده اش درس میکنه میریزه و اون مردی که از صب تا شب داره زحمت میکشه شرمنده خونوادش نباشه.
اون عشقی که تو ازش تو این متن حرف زدی مث سرمشقیه که بچه های اول دبستان مینویسن.
حق با شماست .ولی دیگه تو بعضی از زندگی ها حتی کوچکترین عشقی وجود نداره.