بچه های هوشبری ورودی 92 دانشگاه علوم پزشکی ایران

وصیت نامه حسین پناهی

قبر مرا نیم متر کمتر عمیق کنید تا پنجاه سانت به خدا نزدیکتر باشم.

بعد از مرگم، انگشتهای مرا به رایگان در اختیار اداره انگشتنگاری قرار دهید.

به پزشک قانونی بگویید روح مرا کالبدشکافی کند، من به آن مشکوکم!

ورثه حق دارند با طلبکاران من کتک کاری کنند.

عبور هرگونه کابل برق، تلفن، لوله آب یا گاز از داخل گور اینجانب اکیدا ممنوع است.

بر قبر من پنجره بگذارید تا هنگام دلتنگی، گورستان را تماشا کنم.

کارت شناسایی مرا لای کفنم بگذارید، شاید آنجا هم نیاز باشد!

مواظب باشید به تابوت من آگهی تبلیغاتی نچسبانند!

روی تابوت و کفن من بنویسید: این عاقبت کسی است که زگهواره تا گور دانش بجست.

دوست ندارم مردم قبرم را لگدمال کنند. در چمنزار خاکم کنید!

کسانی که زیر تابوت مرا میگیرند، باید هم قد باشند.

شماره تلفن گورستان و شماره قبر مرا به طلبکاران ندهید.

گواهینامه رانندگیم را به یک آدم مستحق بدهید، ثواب دارد!

در مجلس ختم من گاز اشکآور پخش کنید تا همه به گریه بیفتند.

از اینکه نمیتوانم در مجلس ختم خودم حضوریابم قبلا پوزش می‌طلبم.

دوستان این جزء وصیت نامه نیست.ولی دلم نیومد نیارمش:به بهشت نخواهم رفت اگر مادرم آنجا نباشد.(زنده یاد حسین پناهی)

mohsen hamzei شنبه 3 اسفند 1392 ساعت 19:50

5 نظر

صندلی داغ با حضور آقای بهروز اسماعیلی (سری سوم)

سلام

با سومین سری صندلی داغ در خدمتون هستیم با حضور مهمون عزیزمون آقای بهروز اسماعیلی

بهنام عباس زاده جمعه 2 اسفند 1392 ساعت 20:18

33 نظر

Phoebe

سلام

چن وقته دوست ناشناسمون Phoebe که میان تو چت باکس همه رو درگیر این قضیه کردن که بفهمیم ایشون کی هستن.من فقط فهمیدم آقا هستن.ولی چون همه دارن امیر رو با این داستان اذیت میکنن چرا من نکنم؟خیلی حال میده

پ.ن1:از امیر اجازه نگرفتم اینو بذارم.شمبه شهیدم میکنه.(پاکش نمیکنم امیر خان.خودتو بکش)

پ.ن2:یه ساعت نشستم دور عکسشو بریدم ولی آخر سر هرکاری کردم بک گراند عکس پاک نشد.کل زحمتام به فنا پیوست

پ.ن3:فقط جنبه ی شوخی داره

پ.ن4:امیر جون

بهنام عباس زاده چهارشنبه 30 بهمن 1392 ساعت 17:39

9 نظر

کار آموزی=نقش.......رو بازی کردن

سلام دوستان. حالتون خوبه؟

امروز اولین روز کارآموزی بود می خوام تو این پست تو قسمت نظرات حسی که داشتین. سوتی های که دادین .جوگیر شدناتون.خلاصه چیزه خنده داری که براتون اتفاق افتاد رو بنویسید. اول خودم میگم :

صبح خانم مرادی اومدن گفتن که برید تو اتاق ها و از مریضا شرح حال بگیرید من رفتم و دو سه نفری صدام کردن آقای دکتر قسمت جالب این بود که مشکلاتشون رو هم می گفتن و من هم خیلی پررو مثل دکترا صحبت میکردم شما خودتون جوگیر شدن رو تجربه کردین .لامصب چه حس غروری داشت دکتر بودن یه جا یه نفر پرسید دکتر درد دارم منم گفتم دردت کم کم خوب میشه.....یارو تو دلش گفت ترکوندی با این نظرت .معلومه کم کم خوب میشه...............در کل من فهمیدم تو این 17 جلسه 4 ساعت هم کار مفید نخواهیم داشت.

mohsen hamzei چهارشنبه 30 بهمن 1392 ساعت 14:44

14 نظر